Dag 9

Vanmorgen geen wekker gezet maar toch lekker op tijd wakker geworden. Het beloofde weer een schitterende dag te worden, dus gaan douchen, ontbeten en toen de tassen klaar gemaakt voor ons dagje Saint Tropéz.
Ondanks de relatieve 'korte' afstand, toch al snel een trip van een kleine twee uur, bergje op en bergje af...

De trip begon met 14 graden, maar we gingen de goede kant op en al snel tikte de temperatuurmeter de 24 graden aan. Dak open en relax die kant op.
Een mooie route, waarbij je echt merkte dat je richting het mediterane gedeelte ging. De huizen zijn anders, de begroeiing is toch meer Zuid-Europees, kortom...alle ingredienten om nog méér in de zomerse stemming te komen.

Bij St. Maxime begon de weg vol te lopen, gelukkig voor ons gingen de meeste auto's de andere kant op, maar ook wij kregen eventjes te maken met een soort van 'file'...maar ach...met de palmbomen om je heen, huizen zo mooi dat je haast wiklt stilstaan en volop de zon op je dak? Wie deed ons wat.
Ondertussen was ik aan het appen met Jamilla, die ons vertelde dat Tropezina NIET in St.Tropez 'zélf lag maar op de route de Tahiti....tja.

Uiteindelijk met behulp van Jamilla, Google maps en wat eigen snugger denken en goed lezen, kwamen we dan toch uit op de route de Tahiti.
En ja...nu begreep ik pas wat er wordt bedoeld met 'in de middle of nowhere voor toeristen'.
Dit prachtige stukje strand in St. Tropéz is werkelijk alleen te vinden als je het a) kent of b) op wordt gewezen, anders is het niet te vinden!

Een (goedkoop) bewaakt parkeerterrein voor alle vier de beachclubs die daar gevestigd zijn, maakt dat de gasten de auto's gewoon open achter (kunnen) laten, en bij binnenrijden vielen mij al enkele kentekens op...
MC (Monaco) L (Luxemburg) CH (Zwitserland) , kortom...geld is wel aanwezig.

Bij binnenkomst van Tropezina, werden we eerst een beetje 'raar' aangekeken, tenslotte kende men ons niet. En dat is dus wel een feit: juist omdat er géén toeristen komen, ben je eigenlijk min of meer niet helemaal welkom lijkt het wel. Nadat Rob en ik ons gesetteld hadden, ben ik, afgaande op de omschrijving van Jamilla, naar de eigenaar gegaan, Patrick (kon niet missen: beschrijving: rode bril en grijze krullen, dáár liep er maar éen van rond...hahahaha), en hem de hartelijke groeten gedaan van Jamilla en Alejandra. Hij was op slag helemaal blij en begon b;ij in het frans te ratelen...gelukkig snapte hij een 'lietle' engels, dus we kwamen er wel. Ook Fabien werd erbij geroepen,en natuurlijk moesten er even foto's worden getoond.

Senna was net één jaar toen ze die kant op gingen, dus de verbazing over Senna nu was groot: très Belle Senna, olala.
Leuk om te zien waar onze dochters gewerkt hebben en fijn te merken dat ze gemist worden. Een bijzondere omgeving waar geldt: "hoe meer geld je hebt, hoe aardiger ze doen".

Bijzonder om dat mee te maken en te zien, maar toch ook wel leuk.
De helicopters vliegen op en af, de boten die voorbij varen en/of aanleggen zijn groot, groter, grootst!
Gelukkig heb ik een man die boten schitterend vind, en ook wel weet in welke prijsklasse welke boot ongeveer thuishoort, nou, aan de boeien aan Pampalonne Beacht lagen er vandaag voor enkele miljoenen!!

Wij hebben ons er prima vermaakt, de tassen opgehaald en op het (zand) strand gaan liggen. Voor mij de eerste keer zwemmen in de Middellandse Zee, wat een heerlijk gevoel!

Het is een bijzondere wereld, waar we van hebben genoten gedurende de uren dat we er waren. De boten, de helicopters, de privejets, de dames die kleding op het strand komen verkopen en rustig een uur wachten tot de gasten werkelijk ieder kleidngstuk hebben gepast, geshowd en bewonderd. Ongelofelijk!

Eind van de middag zijn we weer terug gereden naar de camping, een mooie route terug.
Boodschapjes gehaald voor het avondeten en voor morgen en toen lekker weer naar de camping.
Hier aangekomen ons verbaasd over de hoeveelheid nieuwe gasten die er zijn binnengekomen vandaag!
Zo stonden we afgelopen week met ongeveer 4 stellen nu zijn bijna alle tenten weer bezet.

Onze buren zijn leuk! Hahahha...een collega van mij van Yarden Lelystad en haar man, zijn de komende week onze buren.
De wereld is klein maar gezellig.

Nu ga ik lekker naar binnen, (zit dit nog buiten te tikken), effe nog wat drinken met Rob en dan lekker ons bed in.
Morgen een dagje relaxen op de camping. ( is het plan nú)

Welterusten, fijne avond.
Jacq.