Dag 3 - 29 augustus 2020

Na een betere nachtrust dan de 1e nacht, waren we er weer vroeg bij.
Omdat we met de boten open sliepen, piepte de zonnestralen lekker naar binnen en ben ik me op tijd gaan douchen. Portugees douchen ,,,met koud water...brrrr... maar wel wakker!
Toen ik terug kwam op de boot was Rob inmiddels ook uit z'n bed gekomen en is hij gaan douchen. Ik heb toen alle spullen lekker opgeruimd e n ingepakt zodat we gelijk weg konden toen hij terug kwam.

De spullen in de auto geplaatst, twee parkeerplaatsen verderop de auto neergezet en eerst lekker een ontbijtje gepakt bij de Padaria.
Ik vind dit één van de charmes van dit land; het gezamenlijk ontbijten in de vroege ochtend van de Portugezen.

Na ons ontbijt onderweg naar airbnb 2 in Figueira Castelo do Rodrigo, een tocht waarvoor we 6 uu hadden uitgetrokken door de Douro vallei heen.
Een tocht die werkelijk alles was we hadden verwacht heeft overtroffen!!

Wat een schitterend gebied en wat een prachtige terrassen vol met wijngaarden. Als of we door een Guilt landschap reden, zo boeiend.
Het is zo jammer dat de trotse Portugezen hun wijnen niet veel meer promoten buiten hun eigen land om; want wat hebben we enorm veel quinta's gespot. En wat zo leuk is hier, in tegenstelling van bijv. Frankrijk, is dat iedere quinta ook héél groot aangeeft welke terrassen van hun zijn!

Onderweg diverse keren gestopt om prachtige plaatjes te maken, en de lunch hadden we bedacht in Pidão.
Het schilderachtige plaatsje leek uitgestorven, jammner genoeg merk je ook hier dat het COVID19 virus haar weerslag heeft gehad op de ondernemers.
Heerlijk geluncht en daarna naar het station gelopen.
Het station van Pidão is in alles nog origineel. Het is dan ook alsof je in een tijdmachine stapt, waarbij je denkt....wauw!
Het is dat je de reizigers met een mondkapje op ziet wachten maar anders was het serieus terug in de tijd, zo leuk.

Toen onze weg weer vervolg door de vallei, en bijzonder dat je het landschap ziet veranderen. Kwamen we uit een relatief groen gebeid met veel grote quinta's en weldadige gaarden, gingen e nu meer het dorre, droge land in met, in mijn beleving, duizenden olijfbomen!
oude, volle, nieuw aanwas, zóveel olijfbomen!!
En ook dat gaf toch weer de charme aan de tocht. Aangekomen in Fiqueira, bleek dat we toch nog 8 km buiten het dorp zaten volgens Truus.
In het plaatsje aangekomen, kreeg ik een deja-vu van de eerste keer met Rob in Lissabon...één of ander achenebbisj buurt....hahahahaha...
Bewoners die gelijk uit huis kwamen rennen omdat 'er onbekenden waren'... efin, ik moest lachen en voelde me thuis, Rob daarintegen kreeg weer éen van zijn ongemakkelijke momenten en deed het spelletje 'ik zie niks, hoor niks en doe niks'....hihihi. Gelukkig was de zon te sterk en kwam hij even laten gezellig bij me staan en ontdooide zowaar.

Even later kwam de host en heette ons welkom in haar prachtige appartement. Een mooi, goed verzorgde woning. Alles erop en eraan,.

We zijn daarna naar de Intermarché gereden om wat kleine boodschappen te halen en hebben de avond heerlijk rustig doorgebracht met stokbrood, kaas en klaverjassen.

Nu zo naar bed, gewoon een lekker groot bed en dan morgen weer fris en fruitig op!

Jacq.